Τι περισσότερο να θέλει ένας γονέας, πέρα από το να είναι το παιδί του χαρούμενο και πραγματικά ευτυχισμένο!
Καθημερινά “παλεύει” για να μη στερηθεί κάτι από τα βασικά αγαθά αλλά και να μη νιώσει ούτε στιγμή συναισθηματική έλλειψη και απομόνωση.
Πραγματικά όμως, τι κάνει ένα παιδί βαθιά χαρούμενο;
Τι πρέπει να έχει στο νου του κάθε γονέας για το παιδί του;

 

1. Να υπάρχει το παιχνίδι στην καθημερινότητά του

Είναι γνωστό ότι τα παιδιά πρέπει να παίζουν, να μαθαίνουν και να διασκεδάζουν μέσα από το παιχνίδι.

Βέβαι όσο περνού τα χρόνια, οι ώρες που τα παιδιά παίζουν, συρρικνώνονται. Ωστόσο, η παντελής έλλειψη χρόνου για καθημερινό παιχνίδι έχει επιρροή στην συναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών και μπορεί να οδηγήσει σε καταστάσεις άγχους, κατάθλιψης, απόσπασης προσοχής και αυτοελέγχου.

2. Να επιβραβεύεται η προσπάθειά του

Είναι προτιμότερο να “χτίζουμε την αυτοπεποίθηση του παιδιού μέσα από την επιβράβευση για κάτι που έκανε. Έτσι, το παιδί μαθαίνει ότι απαιτείται προσπάθεια για να αποκτηθεί κάτι και κάθε “τίτλος” δεν του χαρίστηκε υποκειμενικά, αλλά τον κέρδισε επάξια.

3. Επιμείνετε…στις παραδόσεις.

Ναι, ναι εδώ στην Ελλάδα έχουμε πολλές παραδόσεις που που έχουν ως βασικό τους άξονα την οικογένεια, π.χ. το Κυριακάτικο τραπέζι, οι οικογενιακές γιορτές, τα Χριστούγεννα, το ελληνικό Πάσχα. Μπορεί μερικές φορές να τις θεωρούμε παλιομοδίτικες και να μην τις ακολοθούμε με μεγάλη χαρά. Ωστόσο μέσα από αυτές οι οικογένεις “δένονται”, δημιουργούνται στιγμές χαράς και τα παιδιά νιώθουν ασφάλεια σε ένα τέτοιο περιβάλλον…και ασφάλεια σημαίνει ευτυχία!

 

4. Να μάθει ότι είναι υγιές να έχει και “αρνητικά συναισθήματα”

Κανένας δεν θέλει να είναι λυπημένος, θυμωμένος ή να νιώθει φόβο για κάτι. Όμως, πολλές φορές μας συμβαίνει. Είναι στην φύση του κάθε ανθρώπου να νιώθεις ΚΑΙ έτσι. Ένας “φυσικός” τρόπος να το εξηγήσετε αυτό στα παιδιά είναι να το επικαλεστείτε όταν θυμώσετε για κάτι, “Βλέπεις; Και η μαμά θυμώνει καμιά φορά. Είναι φυσικό”.

Τα παιδιά πρέπει να μάθουν να μην κρύβουν τα αρνητικά τους συναισθήματα, αλλά να τα αντιμετωπίζουν κατά πρόσωπο.

 

5. Να έχει το περιθώριο της “αποτυχίας”

Αποτυχία σημαίνει ότι έχεις άλλη μια ευκαιρία να δοκιμάσεις για να πετύχεις! Η ζωή είναι γεμάτη επιτυχίες, αποτυχίες και προσπάθειες, και όταν “βγει” εκεί έξω θέλεις να παλέψει, να σηκωθεί, και να διεκδικήσει την ζωή του.

Είναι καλό για κάθε παιδί να έχει το περιθώριο να αποτύχει για να δοκιμάσει ξανά και ξανά. Διαφορετικά θα μάθει ότι μετά την αποτυχία σειρά έχουν μόνο τα “αρνητικά συναισθήματα”.

 

6. Να μην υπόκειται σε συγκρίσεις

Είναι σύνηθες οι γονείς να χρησιμοποιούμε κάποιο άλλο παιδάκι ή την πράξη που έκανε, ως το “καλό παράδειγμα”, π.χ. “Κοίτα, ο Μιχάλης τρώει όλο το φαγητό του, όμως σε καμία περίπτωση δεν θα ωφελήσει την σχέση σας.
Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό, έχει τους δικούς του ρυθμούς και αναπτύσει την δική του προσωπικότητα. Όταν στα αυτιά του φθάνει αυτή η σύγκριση, το παιδί καταλαβαίνει ότι ο γονέας του εύχεται να είναι διαφορετικός, σημειώνοντας έτσι μεγάλο πλήγμα στην αυτοπεποίθησή του.

 

7. Τα ‘χαρούμενα παιδιά’ έχουν ‘χαρούμενους γονείς’

Χαχα…εύκολο να το λες, μερικές φορές δύσκολο να το πράττεις!
Και όμως, ο καλύτερος τρόπος να κάνετε το παιδί σας πραγματικά ευτυχισμένο είναι να είστε εσείς πρώτα ευτυχείς και χαρούμενοι. Όλα τα παιχνίδια και τα αγαθά αν έχει ένα παιδί, δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την ευτυχία του αν βλέπει την μαμά αγχωμένη και ένα μπαμπά απογοητευμένο.
Δώστε προσοχή στον ευατό σας, φροντίστε τον και δώστε στα παιδιά σας “την ευτυχισμένη εκδοχή σας”.

Άλλωστε, έχετε έναν πολύ καλό λόγο για να χαμογελάτε ...αυτά τα φοβερά πλάσματα!