Πώς ορίζεται

Ως “πρόωρος” ονομάζεται ο τοκετός ο οποίος συμβαίνει πριν την 37η εβδομάδα της κύησης.
Η συχνότητα πρόωρων τοκετών “αγγίζει” το 10% και η πλειονότητα της περιγεννητικής θνησιμότητας παρατηρείται σε τοκετούς πριν την 32η εβδομάδα, καθώς και σε νεογνά με βάρος γέννησης μικρότερο των 800 γραμμαρίων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.), ως κατώτερο χρονικό όριο στο οποίο καθορίζεται ο πρόωρος τοκετός θεωρείται η 23η εβδομάδα.

Αίτια

Tα αίτια που προκαλούν τον πρόωρο τοκετό δεν είναι γνωστά. Ωστόσο, υπάρχουν διάφοροι παράγοντες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η παρουσία των οποίων προδιαθέτει την εμφάνιση πρόωρου τοκετού.

Οι παράγοντες αυτοί διαχωρίζονται σε αυτούς από:

– τη μητέρα (προεκλαμψία, χρήση ναρκωτικών, κ.α),
– το έμβρυο (χρωμοσωμικές ανωμαλίες, ενδομήτρια λοίμωξη, ενδομήτρια καθυστέρηση ανάπτυξης, κ.α),
– τον πλακούντα (αποκόλληση πλακούντα, αιμορραγία προδρομικού πλακούντα, αιμορραγία πλακούντα, κ.α),
– το αμνιακό υγρό,
– τη μήτρα (μεγάλα ινομυώματα, ανεπάρκεια τραχήλου, κ.α)

Συμπτώματα

Τα συχνότερα συμπτώματα που προμηνύουν τον πρόωρο τοκετό είναι:

– οι συσπάσεις της μήτρας , οι οποίες γίνονται αντιληπτές σαν σκλήρυνση της μήτρας και συνοδεύονται με ή χωρίς πόνο,
– η αυξημένη αρτηριακή πίεση η οποία μπορεί να συνοδεύεται από κεφαλαλγία (πονοκέφαλο).
Στη περίπτωση αυτή είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε με τον ιατρό σας άμεσα, καθώς υπάρχει πιθανότητα εμφάνισης προεκλαμψίας, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρο τοκετό,
– το αίσθημα βάρους κάτω χαμηλά στην κοιλιά ή τη μέση και εμφάνιση πόνων οι οποίοι δεν υποχωρούν,
– η αιμορραγία.
Προσοχή: Δεν υπάρχει λόγος να πανικοβληθείτε, αλλά θα πρέπει να ενημερώσετε αμέσως τον ιατρό σας, διότι η εμφάνιση αίματος μπορεί να συνδέεται και με την αποκόλληση του πλακούντα.

Τι μπορεί να συμβεί σε μια μελλοντική εγκυμοσύνη;

Σε περίπτωση που γεννήσατε πρόωρα το μωράκι σας, έχετε αυξημένες πιθανότητες πρόωρου τοκετού σε μια μελλοντική εγκυμοσύνη. Είναι πιθανό να γεννήσετε ένα μωρό μετά από τις 37 εβδομάδες την επόμενη φορά. Στη περίπτωση αυτή, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας για την αντιμετώπιση της αιτίας, εφόσον αυτή έχει διαγνωσθεί.