Η διδασκαλία της κυκλοφοριακής αγωγής από τη νεαρή ηλικία εξοπλίζει τα παιδιά με βασικές γνώσεις ασφάλειας, ακόμα και αν δεν πρόκειται να τις χρησιμοποιήσουν στο άμεσο μέλλον μιας και δεν κυκλοφορούν μόνα τους.

Είναι προτιμότερο καθώς κάνετε παρέα τη βόλτα σας να δοκιμάζετε να εξηγείτε στο παιδί σας:

1. Πώς θα ελέγχει το δρόμο και από τις δυο κατευθύνσεις πριν τον διασχίσει.

Ίσως, ο πιο βασικός κανόνας! Είναι σημαντικό το παιδί να καταλάβει ότι πρέπει να έχει πάντα τα μάτια του στο δρόμο και να σιγουρεύεται ότι δεν περνάνε αυτοκίνητα πριν διασχίσει το οδόστρωμα.

Μπορείτε -σαν εξάσκηση- να ζητάτε από το παιδί σας στις καθημερινές σας βόλτες να σας πει το ίδιο πότε θεωρεί πως είναι η κατάλληλη στιγμή για να διασχίσετε το δρόμο, εξηγώντας του σε κάθε περίπτωση γιατί είχε δίκιο ή άδικο.

2. Τί σημαίνουν οι ενδείξεις των φαναριών.

Το παιδί πρέπει να μάθει ότι για να διασχίσουμε ένα δρόμο επιλέγουμε πάντα τη διάβαση πεζών και έχουμε τα μάτια μας στο φωτεινό σηματοδότη. Μόλις ανάψει πράσινο για τους πεζούς και για να γίνει αυτό πρέπει να το τηρείτε πάντα όταν είστε μαζί. Επίσης, είναι πολύ χρήσιμο, να εξηγήσετε στο παιδί ότι αν ανάψει κόκκινο (ή πορτοκαλί) για τους πεζούς ενώ βρίσκεστε στη μέση της διάβασης, δεν θα σταματήσετε στη μέση του δρόμου, αλλά θα συνεχίσετε μέχρι να περάσετε απέναντι.

3. Πώς είναι προτιμότερο να περπατάει.

Είναι σωστό να εξηγήσουμε στο παιδί ότι οτι ο δρόμος είναι για τα αυτοκίνητα και το πεζοδρόμιο για τους πεζούς. Στην περίπτωση που σε ένα τμήμα δεν υπάρχει πεζοδρόμιο και πρέπει αναγκαστικά να διασχίσουμε το δρόμο, τότε θα το κάνουμε περπατώντας αντίθετα από την φορά των αυτοκινήτων, ώστε να υπάρχει οπτική επαφή με τον οδηγό των οχημάτων.

4. Ότι δεν πρέπει να “κυνηγάει” τίποτα στο δρόμο.

Είναι επικίνδυνο να ακολουθήσει το παιδί ένα ζωάκι, μια μπάλα ή οτιδήποτε άλλο στο δρόμο. Πρέπει να του το καταστήσουμε σαφές ότι όταν βρισκόμαστε στο δρόμοο τότε τα μάτια μας και τα αυτιά είναι εκεί και τίποτε δεν πρέπει να μας αποσπάτην προσοχή.

5. Γιατί πρέπει να κρατάει το χέρι του ενήλικα που είναι μαζί του.

Σε κάθε δεδομένη στιγμή, ένα παιδί που δεν έχει τις γνώσεις και την αντίληψη ενός ‘μεγάλου’ μπορεί να μην υπολογίσει καλά μια κίνησή του και να κινδυνεύσει. Εξηγήστε στο παιδί γιατί είναι σημαντικό να κρατάει το χέρι του ενήλικα π.χ. της μαμάς, του μπαμπά, του παππού, κ.ο.κ., που είναι μαζί του και να περπατάει από την εσωτερική πλευρά του πεζοδρομίου.

6. Ότ χρειάζετε να προσέχετε ιδιαίτερα τη νύχτα.

Το βράδυ που η ορατότητα των οδηγών είναι περιορισμένη, απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή. Θα βοηθήσει πολύ να φοράει το παιδί ανοιχτόχρωμα ρούχα, ίσως ακόμη και με ανακλαστήρες ή φωσφορίζοντα σημάδια,  σε περίπτωση που επιλέγετε ερειμικές και σκοτεινές διαδρομές ώστε να γίνονται ορατά από μακριά.

Δοκιμάστε να μάθετε στο παιδί σας κάποια βασικά σήματα κυκλοφορίας, ώστε να έχει μια καλύτερη αντίληψη της οδικής συμπεριφοράς και κάντε το σαν παιχνίδι – όποιος βρει τι σημαίνει το σήμα, κερδίζει.
Επιπλέον, υπάρχουν κέντρα κυκλοφοριακής αγωγής για μεγαλύτερα παιδιά, τα οποία τα ενημερώνουν για τη σωστή οδική συμπεριφορά, και θα μπορούσατε να τα επισκεφτείτε (ανάλογα με την ηλικία του παιδιού).

Τα παιδιά μιμούνται τους “δικούς” τους ανθρώπους και κυρίως τους γονείς τους. Από αυτούς μαθαίνει πρώτα, τους έχουν ως παράδειγμα και με τον καιρό ενστερνίζονται τις συμπεριφορές τους.